- nie kiwnąć palcem w bucie
- Nie uczynić nic, żeby komuś pomócEng. To do nothing to help someone
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
nie kiwnąć palcem w bucie
Look at other dictionaries:
nie kiwnąć palcem (w bucie) — {{/stl 13}}{{stl 7}} mając możliwości, nie zrobić nic w jakiejś sprawie, być obojętnym i bezczynnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie kiwnął palcem w bucie, aby pomóc bratu. Nie kiwnę palcem w tej sprawie. Nie kiwnął palcem, kiedy żona malowała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kiwnąć — Kiwać głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
palec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. paleclca, lm D. paleclców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z pięciu owalnych, zginających się członków kończących rękę i stopę człowieka; także: zakończenie kończyn zwierząt i … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kiwać — głową nad kimś, nad czymś zob. głowa 24. Nie kiwnąć palcem w bucie zob. palec 6. Palcem nie kiwnąć zob. palec 11. Wystarczy palcem kiwnąć, dość palcem kiwnąć (na kogoś) zob. palec 17 … Słownik frazeologiczny
but — m IV, D. buta, Ms. bucie; lm M. y 1. «wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki, przeważnie skórzane, gumowe lub płócienne, z mocną częścią spodnią (podeszwą), chroniącą stopę od obrażeń przy chodzeniu, oraz niekiedy z… … Słownik języka polskiego
but — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. bucie {{/stl 8}}{{stl 7}} część ubioru, okrycie na stopę z podeszwą od spodu z trwałego, elastycznego materiału, zwykle również z obcasem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lewy, prawy but. Buty skórzane, gumowe. Buty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
but — 1. Szyć, uszyć komuś buty «robić, zrobić intrygi przeciw komuś»: To zapewne pan jest owym panem Brolem, pogromcą zwierząt? Przy tych słowach zwrócił się w kierunku bosmana. Aha, Pawłow już uszył mi buty – pomyślał marynarz, lecz nie okazując… … Słownik frazeologiczny
pokiwać — dk I, pokiwaćam, pokiwaćasz, pokiwaćają, pokiwaćaj, pokiwaćał «kiwnąć parę razy, poruszyć czymś z góry na dół, z boku na bok» Pokiwać ręką, palcem. Pokiwać głową. Pokiwać komuś na pożegnanie. ◊ Pokiwać palcem w bucie «wykonać czynność pozbawioną… … Słownik języka polskiego
